Rouw is een universele ervaring die vele vormen aanneemt. Ik geloof dat rouw meer is dan alleen het verlies door overlijden. Het kan ook betrekking hebben op veranderingen in ons leven, zoals het verlies van een baan, een huis, een familielid, huisdier, een vriend, het contact met mensen, ziekte, scheiding, en nog veel meer.

Rouw is een mysterieus landschap, doordrenkt van emoties die we vaak niet begrijpen tot je er middenin staat. Jarenlang ontweek ik het, tot het leven me dwong het onder ogen te zien.

In 2021 verloor ik mijn vader na een slopend ziekbed van een jaar. Dat was het begin van mijn reis door rouw, een reis die ik nooit had kunnen voorzien. Rouw neemt vele gedaanten aan: verdriet, woede, ontkenning, een diepe leegte.

Ik begon opnieuw aan een transformatieproces.
En ontdekte dat zolang we niet erkennen wat we verloren zijn, we ook geen afscheid kunnen nemen. En zonder afscheid kom je überhaupt niet aan rouwen toe.

Plotseling begon ik te zien dat velen van ons met "gestolde rouw" rondlopen, soms jarenlang, voor we ons verlies erkennen.

Rouwen is als een dans tussen verleden en toekomst, tussen hoop en wanhoop.
Het is een natuurlijk deel van het leven, een van de moeilijkste uitdagingen die we moeten aangaan.
We vermijden als mens zijnde het liefst pijn, maar moeten haar uiteindelijk onder ogen zien om te helen.

Rouwen is verbinden met onze emoties en ervaringen, een proces dat we samen kunnen leren.
We hebben te leren om anderen te betrekken in ons rouwproces, steun vinden in nabijheid.

Afval verwerk je, verlies niet. Rouwen is geen lineair pad. Het heeft geen vast einde.
Liever dan "verwerken" spreek ik van "integreren".
Rouw leer je dragen en mag je net als een tapijt dat op de kop ligt verweven in je levensverhaal.

Durf te ontdekken dat de wond in jouw leven ook vruchtbaar kan zijn, als een bron van  inspiratie.
Om te leren om de pijn niet weg te duwen of weg te bewegen. Maar juist vanuit nabijheid naar de pijn toe te bewegen. 
Je kunt niet helen wat je niet bereid bent te voelen.

Vanuit ons overlevingsmechanisme willen we die pijn en kwetsbaarheid vermijden, maar dan vermijd je het leven zelf. Bovenal heb je in verbinding te rouwen. Rouwen kan je niet alleen. Wees welkom!

Als we rouwen, keren we terug naar de plek van
het verlorene. Niet om het verlorene terug te
halen, maar onszelf. 

Ik ontmoet je graag om samen te ontdekken wat ik voor jou mag betekenen. Neem gerust contact op.